İzlediğiniz fotoğraf son yılların en önemli fotojurnalistlerinden biri olarak kabul edilen James Nachtwey’den.
Nachtwey’in fotoğrafladığı kişi, 1994 yılında Ruanda’da gerçekleşen ve sadece bir ay içerisinde Hutu’ların 1 milyondan fazla Tutsi’yi öldürüldükleri soykırımdan sağ kalan bir Tutsi.
Yüzyıllar
boyunca aynı topraklarda yaşamış iki topluluk olan Hutu ve Tutsi’lerin
birisinin katil, diğerinin ise maktul olduğu Ruanda soykırımı sanki
insanlığın öğrenmemek için büyük çaba sarf ettiği bir olay.
Zira
insan denen canlının, yıllardır aynı mahallede birlikte yaşadığı
kişileri bir gün pala ve bıçaklarla parça parça edebileceğini
kabullenmek kimsenin işine gelmiyor.
Halbuki
Ruanda soykırımı, temelinde şovenist söylemler yatan propaganda
karşısında insanın zaafiyetini ortaya koyan, unutulmaması gereken bir
hadise.
Fotoğrafa
bakarken kendinize sorun; fotoğraftaki adamın kafasına pala ile vuran
komşusu, propagandanın onu böylesi bir nefret ile doldurmasına nasıl göz
yumdu?
İnsanlığın
kanlı tarihinin çeşitli örnekleriyle dolu olmasına rağmen, katliamların
dünya coğrafyasında bugün dahi serbestçe dolaşabiliyor olmasının nedeni
ne olabilir?
Ya siz?
Günün birinde bir Hutu olmamak için ne yapıyorsunuz?
Kaynak: Murat Eren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder